پروفیلها فولادهایی با مقاطع ثابت هستند و در دو نوع پروفیل سبک و پروفیل سنگین وجود دارند. جوشکاری پروفیل یک روش ساده و راحت برای اتصال دادن پروفیلها است که در صنایع مختلفی کاربرد دارد. فرایند جوشکاری پروفیل با چندین روش گوناگون انجام میشود، به طور مثال جوش کاری پروفیلهای سبک به تکنیکها و توجهات خاصی نیاز دارد تا از ایجاد هرگونه تاب و عیوب جوش در این پروفیلها جلوگیری شود. در واقع، ویژگیهای یک فلز است که تعیین کننده کاربرد تکنیک و روش مناسبتر جوشکاری برای آن فلز خواهد بود. در ادامه مطلب به توضیحاتی درباره نحوه صحیح جوشکاری پروفیل و بررسی روشهای مناسب برای جوشکاری پروفیل خواهیم پرداخت و نکات مهم پيرامون این موضوع را بیان خواهیم کرد.
الکترود مناسب برای جوشکاری پروفیل
الکترودهایی همچون؛ الکترود دستی، الکترود تنگستنی و الکترود فلزی تحت پوشش گاز برای جوشکاری پروفیل مناسب هستند. این نوع الکترودها دارای پوششهای مختلفی هستند، که شامل پوشش قلیایی، پوشش اکسیدی، پوشش سلولزی می باشد.
الکترود دستی بهترین الکترود برای جوش پروفیل است و بیشتر از سایر الکترودها در این زمینه کاربرد دارد. این الکترود برای فولادهایی که ضخامت آنها بیش از ۳ میلیمتر است مورد استفاده قرار میگیرد. استفاده از الکترود دستی مزایای مختلفی دارد به عنوان مثال از این نوع الکترود میتوان برای جوشکاری در محلهای با دسترسی خیلی سخت استفاده نمود. امکان حمل و نقل این ابزار آسان بوده و کاربرد آن کاملا راحت است. علاوه بر این ویژگیها الکترود دستی هزینه کمتری داشته و مقرون به صرفه است.
نحوه صحیح جوشکاری پروفیل
همانطور که قبلا گفتیم، برای انجام نحوه صحیح جوشکاری پروفیل ابتدا باید سطح پروفیل را کاملا تمیز کنید. سپس در صورتی که در سطح پروفیل ، لبههای تیز وجود داشته باشد باید آنها را تراش داده و برای جوشکاری آماده کنید. در مرحله بعدی، دمایی که جوشکاری پروفیل باید در آن دما انجام شود را تنظیم کنید تا فرایند اتصال به راحتی توسط الکترود انجام گیرد.
علاوه بر موارد فوق، باید الکترود مناسب و سازگار با نوع پروفیل را انتخاب نمایید تا عملیات جوشکاری پروفیل با کیفیت بهتری انجام شود. در آخر نیز برای اجرای فرایند جوشکاری، ابتدا شروع به انجام قوس جوشکاری کرده و سپس به طور پیوسته و یکنواخت، جوش را در محل مورد نظر ایجاد کنید. توجه داشته باشید که؛ هنگامی که الکترود و پروفیل از یکدیگرجدا میشوند، عمل قوس را قطع کنید، این کار موجب میگردد تا نقطه جوش خنک و جامد شود.
چگونگی جوشکاری پروفیل سبک
برای جوشکاری پروفیل سبک، ابتدا باید محل مورد نظر را کاملا تمیز کنید تا هیچگونه گرد و خاک یا روغن روی آن وجود نداشته باشد. منتظر بمانید تا سطح پروفیل کامل خشک شود. پس از اتمام فرایند خشک شدن پروفیل تجهیزات مورد نیاز را تهیه کنید. تجهیزاتی همچون؛ دستگاه جوشکاری الکتریکی یا جوشکاری قوس الکتریکی، که برای جوشکاری پروفیل سبک لازم هستند.
پس از انجام این مراحل، الکترود مناسب را برای جوشکاری تهیه نمایید. الکترود انتخابی شما باید بر اساس نوع و ضخامت پروفیل باشد. حالا عملیات جوشکاری را شروع کنید و پس از پایان فرایند جوشکاری پروفیل میتوانید پودر مناسب جوشکاری را جهت تقویت آن، استفاده کنید.
نحوه جوشکاری پروفیل نازک
از آنجا که چالشهای زیادی درباره جوشکاری پروفیل نازک وجود دارد. تصمیم داریم تا در ادامه مطلب به آموزش نحوه صحیح جوشکاری پروفیل نازک بپردازیم. برای انجام این نوع جوشکاری با دقت و کیفیت بالا، ابتدا روی سطح پروفیل را از روغن و گردوغبار تمیز کنید. سپس تجهیزات مورد نیاز مانند؛ دستگاه جوش و الکترود مناسب را تهیه کرده و برای انجام عملیات جوشکاری آماده نمایید.
برای انجام این نوع جوشکاری، به هیچ عنوان نباید لرزش دست داشته باشید. بنابراین تنها افرادی برای جوشکاری با پروفیل نازک مناسب هستند که دستهایی قوی و کنترل شده داشته باشند. از طرفی، باید جوشکاری را به طور یکنواخت و بدون وقفه انجام دهید تا هیچگونه تغییری در شکل پروفیل بوجود نیاید. در واقع باید سرعت و قدرت جوشکاری را به گونهای تنظیم کنید تا از گرم شدن پروفیل و آسیب وارد شدن به سطح آن جلوگیری شود.
وسایل لازم برای جوشکاری پروفیل
وسایل مورد نیاز برای جوشکاری پروفیل به قرار زیر است:
- دستگاه جوشکاری
- انبر جوش در سایز ۵۰ تا ۵۰۰ آمپر برای نگهداری الکترود
- کابل جوش مسی و آلومینیومی
- فیش دستگاه جوش
- چکش برای پاک کردن نقاط اضافه جوشکاری شده
- برس سیم دستی یا برقی که مانند سنباده عمل می کند.
معرفی 4 روش جوشکاری پروفیل
جوشکاری پروفیل به روشهای مختلفی انجام میشود که در ادامه مطلب به بیان آنها خواهیم پرداخت.
1. جوشکاری با الکترود دستی پوششدار
این روش جوشکاری، پرکاربردترین روش برای جوشکاری انواع پروفیل است. جوشکاری با الکترود دستی قدرت و مقاومت بسیار بالایی داشته و نسبت به دیگر روشها، ارجعیت دارد. در این روش جوشکاری که به آن جوشکاری برق نیز گفته میشود، یک قوس الکتریکی بین دسته و فلز ایجاد میشود تا زمینه برای ذوب و اتصال یک فلز به فلز دیگر به وجود بیاید. ناگفته نماند که روش جوشکاری با الکترود دستی پوششدار تنها برای فلزهایی با ضخامت بالای ۰.۹ میلیمتر قابل استفاده است و برای مقاطع کمتر از این ضخامت مجاز نمیباشد.
2. جوشکاری قوسی با گاز محافظ
این روش جوشکاری همان روش حباب گاز دی اکسید کربن یا 2CO است. در جوشکاری قوسی با گاز محافظ، حباب گاز، از نقطههای جوشکاری شده در مقابل خطرات جوی و اکسیژن هوا محافظت میکند. به گونهای که عوامل جوی به هیچ عنوان به نقاط جوشکاری شده با این روش نفوذ پبدا نمیکنند.
از سویی، جوشکاری قوسی با گاز محافظ بالعس روش جوشکاری با الکترود دستی ، به یک ولتاژ ثابت نیاز دارد تا بتواند برق مورد نیاز خود را از آن تامین کند. به عبارتی، این روش برای فعالیت بدون وقفه خود به یک منبع انرژی مستقیم نیازمند است، تا از این طریق انرژی لازم را برای اتصال انواع پروفیل به دست آورد. بیشترین کاربرد روش جوشکاری قوسی با گاز محافظ برای پروفیل سبک با ضخامتهای متنوع است.
3. جوشکاری تیک
در روش جوشکاری تیک، برای ذوب کردن پروفیل از یک الکترود تنگستنی یا جوش آرگون استفاده میشود. در این روش نقاط جوش پروفیل، بوسیله الکترود تا نقطه ذوب حرارت داده میشوند.
پس از ذوب شدن محل کوچکی از پروفیل، دو پروفیل میتوانند به صورت دائمی با هم اتصال پیدا کنند. در روش جوشکاری تیک، هیچ فلزی برای پر کردن محل اتصال پروفیلها مورد استفاده قرار نمیگيرد و تنها از گاز هلیوم و آرگون در این روش استفاده میشود. جوشکاری تیک به دو روش دستی و اتوماتیک صورت میگیرد و هم در پروفیل سبک و هم پروفیل سنگین کاربرد دارد.
4. جوشکاری با قوس الکتریکی
در واقع تمامی فرایندها و ویژگیهای روش جوشکاری با قوس الکتریکی و روش جوشکاری قوسی با گاز محافظ یکی هستند. به عبارتی این روش، نوع دیگری از همان جوشکاری قوسی با گاز محافظ است، با این تفاوت که در آن از سیم فلزی استفاده میشود.
وظیفهای که سیم فلزی در این روش به عنوان یک هسته گداختی انجام میدهد، تولید کردن نوعی گاز محافظ برای نقاط جوشی است که در پروفیل به کار رفتهاند. در نتیجه در روش جوشکاری با قوس الکتریکی مانند روش جوشکاری قوسی با گاز محافظ، از منبع گاز خارجی استفاده نمیشود. در صورتی که در جوشکاری قوسی با گاز محافظ، باید حتما یک منبع گاز خارجی وجود داشته باشد. زیرا بدون وجود آن، اتصال پروفیلها ممکن نیست. این روش بیشتر برای پروفیلهای سبک و سنگین مورد استفاده قرار میگیرد.
نتیجه گیری
در این مقاله درباره جوشکاری پروفیل، الکترود مناسب برای جوشکاری پروفیل، نحوه صحیح جوشکاری پروفیل، چگونگی جوشکاری پروفیل سبک، نحوه جوشکاری پروفیل نازک و روشهای مختلف جوشکاری پروفیل اطلاعاتی در اختیار شما قرار دادیم که امیدواریم برایتان مفید بوده باشد. همانطور که گفتیم جوشکاری پروفیل روشی برای اتصال دادن پروفیلها بوده که با ۴ روش متفاوت و بسته به نوع فلز انجام میشود.
جوشکاری با الکترود دستی پوششدار پرکاربردترین روش جوشکاری پروفیل است که برای جوشکاری انواع پروفیل مورد استفاده قرار میگیرد و به دلیل قدرت و مقاومت بیشتر نسبت به سایر روشها برتری دارد.